श्रीपाद श्रीवल्लभ जन्म कथा (अ-५)
कलियुगाचे दैवत प्रकटे उद्धरण्या अवनी
श्रीपाद वल्लभ अवताराची घडली दीव्य कहाणी ।। धृ ।।
पीठापुरीच्या विप्रागृही गुरु येती श्राद्ध दिनीं
माध्यांनिला येऊनि वदती, “भिक्षा दे जननी”
ब्राह्मण भोजन पूर्विच देई, भिक्षा विप्रांगनी ।। १।।
ब्राह्मण पत्नि बघता उपजे करुणा अंत: करणी
कशास चिंता माते, वद कां नीर तुझे नयनी
उद्धरण्या कुल नसे याचका सुपुत्र मजला कोणी ।।२।।
सत्य वचन करी, सत्यची वाणी, वदला’मज जननी’
सुपूत्र व्हावा तुम्हा सारिखा होईल वंद्य जनीं
प्रकटाया तिजलागी वदती “तथास्तु” संतोषुनी ।।३।।
श्रीपाद वल्लभ सुमती उदरी येती मंगलदिनी
देवादिक संतोषुनी पुष्पे वर्षती स्वर्गांतुनी
यतिश्वराच्या जय जयकारे दुमदुमली अवनी ।।४।।
मौंजि बंधन करिता वदती वेद मुखां मधुनी
सुमती सुताते कृतार्थ करिती अमृतमय नयनी
ज्ञानार्पण, दिक्षार्थी निघती श्रीपाद तिर्थाटणीं ।।५।।
दंड, कमंडलु, करी शिरावर जटा, हास्य वदनीं
भस्मांकित तनु रुद्राक्षांची माळ, दोन कर्णी
निशिदिनी भावे वंदन करिता कृतार्थ हो जीवनी ।।६।।
